من سوگوار عشقم پیراهنم سیاه است
چشمم همیشه گریان قلبم انیس آه است
هر صبح و شام گفتم  یا مرگ یا محبت
یاران به این شعارم عشق حسین گواه است
بس طعنه ها شنفتم بهتان به کس نکفتم
چون داوری به محشر با حضرت اله است
سیلی زدم به صورت تا زرد رو نباشم
پروندهام سیه نیست رویم اگر سیاه است
باشد حسین حسینم ذکر شهادتینم
جان و سرم فدای آن شاه بی سپاه است
من اگر چه بینوایم چاووش نینوایم
در کاروان زینب آهم چراغ راه است
ارباب ما که جان داد این راه را نشان داد
فرمود در راه شریعت خود کامگی گناه است

شاعر : ولی الله کلامی زنجانی