امشب از قافله نور خبر دارم من
از سواران سلحشور خبر دارم من
از نشاط پری و حور خبر دارم من
از شکوه دل پر شور خبر دارم من
شب زیبائی و روز طرب انگیز رسید
ساقی میکده با ساغر لبریز رسید
امشب از نور دل فاطمه صحبت دارم
با شما صحبتی از جلوه عصمت دارم
سخن از شادی گل های مسرت دارم
خبر از آینه ی عشق و محبت دارم
غرق شیدائی و شورم اگر از شور حسین
جبرئیلم که خبر می دهم از نور حسین
شهر یثرب ز رخش نورٌ علی نور بود
رشک فردوس برین رشک دل طور بود
خاطر اهل ولایت همه مسرور بود
خانه فاطمه پر ولوله و شور بود
مرتضی شکر خدا کرده و رویش بوسد
مصطفی گریه کنان زیر گلویش بوسد
این گل سرخ که زیبنده زهرا و علی ست
لاله گلشن ارزنده زهرا و علی ست
این همان چشمه جوشنده زهرا و علی ست
این همان مهر درخشنده زهرا و علی ست
از فروغ رخ او تا که تکلم کردند
بر رخش این دو گل یاس تبسم کردند
نور او منبع و سرچشمه خورشید بود
روی او خوب تر از ماه شب عید بود
مهر او آینه روشن توحید بود
حب او روز جزا مایه امید بود
هر که شد ذره این مهر به خورشید رسد
پیرویش عاقبت الامر به توحید رسد
آی فطرس به خدا قبله حاجات رسید
خیز از جا که کنون وقت ملاقات رسید
بنگر لاله ای از گلشن سادات رسید
نور سبزی ز جمالش به سماوات رسید
 نور این مهر چراغ سحرت خواهد داد
عطر این گل ز وفا بال و پرت خواهد داد
روی او آینه صبر و ثبات است بیا
نفسش باعث احیاء حیات است بیا
در دو عالم همه را فلک نجات است بیا
بهر آزادی تو برگ و برات است بیا
کائنات از دم او زنده و جاوید شوند
گمرهان با نگهش پیرو توحید شوند
این همان است که دل در طلبش می کوشد
کوثر عشق ز انگشت پیمبر نوشد
به تنش جامه گلرنگ شهادت پوشد
این همان است که خونش همه دم می جوشد
دل جبریل «وفائی» ز غم او خون است
این حسین است که اسلام به او مدیون است

شاعر : استاد سید هاشم وفایی