ای به شر افت ز همه برتری
   وی علمدار و علم پروری
نور دو چشم علی مرتضی
 شیر خدا سرور هر سروری
ای به رافت ز همه برتری
وی  علمدار و علم پروری
دست همه خلق به دامان تو
قبله ی حاجات به هر مضطری
ای به شر افت ز همه برتری
وی علمدار و علم پروری
شمس جلالت ز تو آموخته
 چون تو نباشد به جهان گوهری
ای به شر افت ز همه برتری
وی علمدار و علم پروری
ماه منیر ماه بنی هاشمی
  وی خورشید و قمر انوری
ای به شر افت ز همه برتری
 وی علمدار و علم پروری
ساقی اصحابی و در کربلا
 لیک خودت از همه عطشان تری
ای به شر افت ز همه برتری
 وی علمدار و علم پروری
مرحبا زین مهر و وفا و صفا
بر لب آب هستی و در آذری
ای به شر افت ز همه برتری
وی علمدار و علم پروری
ای به فلک دست بر آویخته
ای به فضیلت ز ملک برتری
ای به شر افت ز همه برتری
وی علمدار و علم پروری
کس نشنیده لب آب روان
تشنه برون لب ننماید تری
ای به شر افت ز همه برتری
 وی علمدار و علم پروری
ابن امام هستی ، و عمّ امام
 فضل و شرافت ز تو گشته تمام
اخ امام بودی ، و یار امام
باب حسینی به هر خاص و عام
آن که اول نام تو بنهاد گفت
حضرت عباس علیه السّلام
باد بر او صد صلوات و درود
صد تحیّات باد بر صبح و شام
من به کدام فضل بخوانم تو را
فضا و فضائل ز تو بگرفت نام
(عدنانی)