یار هر چه دلرباتر شد بلایش بیشتر
بیگمان در میرود جانها برایش بیشتر
کربلا هر لحظه و هرشب صفا دارد ولی
کربلا با مهدی زهرا صفایش بیشتر
عشق احسان قدیم آن قدیم احسان به ماست
عشقبازی که  قدیمی شد وفایش بیشتر
او خلیل نیمه روز حج خون در کربلاست
میدهد قربانیانی در منایش بیشتر
 گوهر جان و وجودش صیقلی تر میشود
 هرکه ریزد اشک دیده درعزایش بیشتر
استجابت زیر قبه گرچه باشد بسیار
صحن عباس علی  حاجت‌روایش بیشتر
بلیل طبعم طربناک است از نام حسین
دل که شوریده شود شور و نوایش بیشتر
هر کسی گوید حسین و هر که گرید بر حسین
میکند زهرای مرضیه دعایش بیشتر
خون دل خوردن اگرکافی نباشد درغمش
از سر و سینه بریزم خون به پایش بیشتر
هر چه سنگ طعنه برمن میخورد از روزگار
می زنم برسینه ام سنگ ولایش بیشتر
خواجه ای دارم که دارد درد خدمتکار را
از خطایم بخشش و لطف و عطایش بیشتر
 هرکه گوید یاعلی و یاحسین و یا حسن
میشود زیبا و انوار خدایش بیشتر
( ولایت بی برائت عقیم است )
آن طرف اما ببین وهابی بد ذات را
هر چه میمون زشتتر باشد ادایش بیشتر

شاعر : صمد علیزاده