آسمون منـوره ، یثـرب معـطره
از قدم هـای دلربـای عالمین
عجب غوغایی شده تماشایی شده
گل خنده به روی لبای حسین
میلاد ستاره ی سحـره             بـا خنده ش دل از هـمه می بـره
گهواره ش کعبه ی آسمونه     چشماش هم مثه عباس می مونه
 فاتح دلهای همه س         کار نگاش دلبریه
فرشته ها دیوونه شن    قد و بالاش حیدریه
******
امام علم و یقین ، سیدالساجدین
نام دلرباش تسبیح سجاده هاست
مظهر صبـر و وفـا ، آئینه ی خـدا
خورشید آسمـونی آزاده هـاست
 در اوج حضور و دلدادگی     سجاده  ش صحیفه ی بندگی
می ریزه زلال وحی از لباش        اعجازِ مسیحا داره نگاش
 سر می ذاریم رو قدماش            ابوتراب دل ماست
راهی می شه باش دلامون    مسافر کرب و بلاست
********
(به سبک قد افلح المومنون یوسف رحیمی)
منبع:حسینیه نوحه

شاعر : یوسف رحیمی