و خداوند بفرمود حسیـن !

کربلا میوه ی غم می چینی

پسرت را وسط گله ی گرگ

اربا اربا شده اش می بینی

اربا اربا شده یعنی اینکه ؛

استخوانهای به هم ساییده

تکه های متلاشی شده...آه

مثل تسبیح ز هم پاشیده

*******

کربلا...روز عطش...ظهری گرم

پیرمردی که غمین افتاده

پدری روی دو زانو گریان

پسری روی زمین افتاده

و حسین گریه کنان گفت علی

آسمان دود شده در نظرم

اینهمه زخم چرا در تن توست؟

حمزه ی لشکر من ای پسرم

آه برخیز که با هم برویم

تو که از حال پدر آگاهی

اینچنینی که ز هم بگسستی

به گمانم که عبا میخواهی

شاعر : نیما نجاری