مهدى اى آبى‏ترین احساس‌ها!
 اى معطر از شمیم یاس‌ها
 اى تو خورشید شبِ یلداى من
 اى همه انگیزة فرداى من!
 اى نشانى از خدا، خال لبت
 عاشقم، عاشق بسوزد در تَبَت‏
 اى که دستت روى دوشِ آفتاب
 چشم من با یاد تو رفته به خواب‏
 اى که جارى از کلام تو غزل
 صاحب دنیا تو بودى از اَزَل‏
 ترجمان لحن خیس اشکها
 رازدار گفتگوهاى خدا
 اى که با دریا تکلّم مى‏کنى
برکه‌ها را پرتلاطم می‌کنی‏
 اى قرار ما همه آدینه‏ها
 درمیان سبزى سبزینه‏ها
 مهدى! اى از نسل گلهاى سپید
 اى شِفابخش دل مجروح بید
 غیبت تو فصل زرد بى‏کسى است‏
 انتظارم، رویش دلواپسى است
 یاد تو تا در دلم آمد فرود
 شعر من بى‏اختیار از تو سرود
 بعد از این من باغبانى مى‏شوم‏
 باغبان بى‏نشانى مى‏شوم‏
 تا بِکارم بذر ناب انتظار
 در دل ابرىّ خود، فصل بهار
شاعر:ملیحه سادات قادری