بی هوایش پری نمی ماند
      چشم های تری نمی ماند
      واژه ی عاشقی وسط باشد
      واژه ی بهتری نمی ماند
      تا که قم هست و هست معصومه
      بی حرم مادری نمی ماند
      بانوی ما اگر اشاره کنی
      به تن ما سری نمی ماند
      با ورود تو و امام رضا
      عرصه ی محشری نمی ماند
      یا بدون مقام خواهریت
      عزت خواهری نمی ماند
      ای کریمه! همه فدای توأییم
      گریه کن های غصه های توأییم
      با غم و غصه آشنا بودی
      مثل یک بغض بی صدا بودی
      از همان کودکی همان اول
      غرق دریای غصه ها بودی
      زخم زنجیر و ساق پای پدر
      به غم و درد مبتلا بودی
      راهی ات کرد بغض دلتنگی
      راهی دیدن رضا بودی
      تو رسیدی به کشور ما و
      مورد احترام ما بودی
      همه گل ریختن روی سرت
      گر چه از دلبرت جدا بودی
      یادت آمد دلی که سوزان شد
      خواهری را که سنگ باران شد

شاعر : مسعود اصلاني