تا درحرم قرب تو یابد دل من راه

از یده فشانم دم و از سینه کشم آه
ای ماه مدینه       جانم به فدایت        مرغ دلم امشب      پرزد به هوایت
مظلوم حسن جان
دانی که به  دل آرزوی کوی تو دارم
با یاد بقیع تو شده خون دل زارم
با یاد مدینه       دل درتب و تاب است     یاد حرمی که    از کینه خراب است
مظلوم ...
امشب سر خوان تو گدا آمده آقا
 با دست تهی آمد ه ام ای شه والا
ای ابر کرامت      بنگر چو کویرم      یک عمر کنار      خوان تو فقیرم
مظلوم