قدر این قدرو بدون     نکنه ازدستت بره
هر کی قلب مولا رو به دست آورد مسافره
با نوای یا علی  به فاطمه نشون بدین
کی لیاقت داره که  بگه نوکر حیدره
نوکر مولای ما همیشه آقاست
روز محشر سر هر حیدری بالاست
شک نکن که جای ما توی بهشته
وقتی که ذکر لبامون علی مولاست
علی مولا علی مولا علی مولا حیدر (۴)
تکیه گاه آسمون  تکیه داده به پسراش
اشک غصّه و غمه  توی چشمای دختراش
حتــّی با این روز و حال فکر غذای یتیماست
عجب آقایی داریم  خوشا به حال نوکراش
عجب آقایی داریم خدایی مــَرده
ذکر یا علی دوای هر چی درده
حسرت خونه ی کعبه هم همینه
که نداره پا دور نجف بگرده
علی مولا علی مولا علی مولا حیدر (۴)
دیگه چاه نمی شنوه صدای آه حیدرو
صدای آه علی با روضه های مادرو
دیگه راحت میشه از طعنه ها و زخم زبون
نمی خوره غصّه ی اون سینه و میخ درو
مهمون مادر سادات میشه بابا
دو سه شب دیگه میره کنار زهرا
میره تا زخمشو درمون کنه مادر
می ره و یتیم می شن این سینه زنها
بابا حیدر بابا حیدر بابا حیدر  حیدر (۴)