گرچه پيش از خواهش سائل عنايت مي كند
گوشه چشمي هم كند آقا، كفايت مي كند
اين گدا چيزي به غير از اشك تقديمش نكرد
شاه امّا باز لطفِ بي نهايت مي كند
اين سيه روزيِ ما از غُصه­ي ايام نيست
مرگِ مجنون از غمِ ليلي حكايت مي كند
آبرويم رفت از بس در زدم در وا نشد
پس كِي آقاي من اعلام رضايت مي كند
هر چه مي خواهي بياري بر سرم آماده ام
اين دل از دوريِ تو تنها شكايت مي كند
گرچه تاريك است راه و ماه رفته پشتِ ابر
پرتوِ تو همچنان ما را هدايت مي كند
تا شروعِ دولتِ عدلِ تو ما با آن كَسيم
كز دل و جان خويش را خرجِ ولايت مي كند
كوري نسخه نويسانِ دروغين شاهديم
دردِ عشقت بر جهان دارد سرايت مي كند
فتنه ها شمشير از رو بسته اند امّا چه باك
مهدي زهرا(عج) از اين پرچم حمايت مي كند
آه اي صاحب عزا بنشين كه دارد روضه خوان
روضه­ي جدِّ غريبت را روايت مي كند

شاعر : علی صالحی