چشم هایم را عوض کردم نگاهم را ... نشد
باز هم دیروزها رد شد ولی فردا نشد
هی نشستم تا شکستم در خودم با یاد تو
یک غزل حتی شبیه شعر مولانا نشد
من پر از تصویر های گنگ و موهومم هنوز
هیچ کس مشتاق حل این معما ها نشد
ماندم ودرجا زدم تا قلب من مرداب شد
شک به رفتن کردم و با شک دلم دریا نشد
گم شدم وا ماندم از ایلی که رفت از سرد سیر
هیچ کس دلواپس یک آدم تنها نشد
بعد ها گفتند یک دیوانه ازما کم شده
بیست وشش پائیز رفت و گم شده پیدا نشد

شاعر : حسین فروزنده