مریض کوی جنونم، دوای من وصل است

        جواب کرده ی عشقم، شفای من وصل است

        نصیب من غم هجران شد از هزاران جرم

        گناه جان و دل و دیده های من وصل است

        شکایتی ننمودم ز فتنه های فراق

        سکوت و صبر دل و ماجرای من وصل است

        دل شکـسته و غـمدیـده را کجـا ببرم..؟

        سـوار مـوج جنـون، نـاخدای من وصل است

        چگونه کعبه روم، بـا چه رو طواف کنم

        طواف کعبه و سعی و صفای من وصل است

        ز خاک کوی تو ای دوست، بر ندارم چشم

        که نور چشم من و توتیای من وصل است

        اگر که نیکم اگر بد، نوشته پایِ توأم

        درون برزخ هجرت، جزای من وصل است

        به زیر تیغ غمت ، سر نهاده ام عمری

        شهید عشق توأم، خون بهای من وصل است

        به روی خواهش نفسش نهد مهاجر پای

        شکسته نفس من آری، هوای من وصل است

شاعر : محمد بنوازی