همیشه حاصل جمع فراق سنگین است
مسافران صفر اتّفاق سنگین است
 از اربعین غمین تا غروب ماه صفر
شفق به خون مدینه ، عراق ، سنگین است
 به داغ رحمت للعالمین چه غمگین است
فلک ، به سوگ عظیم ، این سیاق سنگین است
 به یاد زخمِ دل ِ مجتبی دلم خون است
به خانه،  خوردن زهر و نفاق سنگین است
 غروب تلخ غریب و دلم حوالی شرق
طنین داغ رضا  در رواق سنگین است
 خدا کندکه بیایی ، سلاله ی خورشید
ندیدنت به چنین اشتیاق سنگین است
 چهارده قمر عشق و آخرین قمری
بیا که بودن مه، درمحاق سنگین است