ساغر به جوش آمد و ساقی خبر نکرد
در جام سفالم می از آن جام زر نکرد
گفتم بر نــــظر هـــدف تـــیــر او شـوم
رویش به من نکردو ز تیرش هدر نکرد
از روی عاشقــی بشــدم فــرش راه او
ره کج نمود و بر من مسکین گذر نکرد
گفتم برای مرکبی اش تن دهـــم ولــی
ساکن به خانه گشت و دمی هم سفر نکرد
من را خمـــار خود بنمـــود و برفته است
بـــاده ز ذر بـــداده و جـــامی دگر نکرد
دریـــای اشـــک از دل غــم دیده شد پدید
قــدری به دل ســـاقی مستان اثر نکرد
ای ساقی جنان نظری برســـــعیـــد کن
او جز به وصــل تو وجــبی بال و پر نکرد

شاعر : سعید مازندرانی