بنــد آمـــــــده زبــــــــان غــــــزلهـــا
خشکیده مـــــــاند ظرف عسلهــــــا
قرآن که سوخت ، ذائقه هم سوخت
خاکـــــسترند شـــــــــیخ اجــــــلهــا
بیـــــــــــرون زده جهــــــالت پرویــــــز
از لابـــــه لای چــــــــرک دمــلهـــــــا
تیره شــــد آســـــــــــــــمان فتـــــوّت
پس کو ؟ چه شـد قـیام بطـلهـــــا ؟
ناز تــــــــو و نیـــــاز همه ، سخـــــت
افــــــتاده در مـــــیان مـثــــلهـــــــــا
کنعان پیــــر ، چشــم به راه اســــت
ای پیرهـــــــــن بیا به بغــــلهـــــــــا
از ما فـــــــراق ، حوصله ســـر بــــرد
تا انحــــــــــنای گــــــــود اجلهـــــــا
جــــــــــدّی نگـــــــیر قافیه هـــــــا را
بنـــــــــد آمــــــــده زبان غــــــــزلها