علي كسي است كه كوثر از او سبو دارد
جهان نظام خودش را فقط ازاو دارد
فقط به خاطرحُب و ولايت مولاست
اگربهشت خداوند رنگ و بو دارد
علي كسي است كه عالم گداي قنبر اوست
اگرچه گوشه پيراهنش رفو دارد
براي اينكه علي پابه سينه اش بنهد
خداست شاهد من كعبه هم وضو دارد
علي كسي است كه هرشب كنارسجاده
بدون واسطه با دوست گفتگو دارد
ولادتش هدف كعبه رامشخص كرد
زخاك پاي علي كعبه آبرو دارد
علي كه پشت نبردش زره نمي خواهد
اگرچه لشگري ازسنگ روبرو دارد
رسيد آنكه خداكعبه رابه او بخشيد
گه ولادت او كعبه مدتي خنديد
رسيد حيدر و اين خاك نور باران شد
به يمن آمدنش عالمي مسلمان شد
همين كه دروسط كعبه اوتولد يافت
گلِ خدا شد و كعبه به پاش گلدان شد
تمام گرمي بازار حسن يوسف بود
پس ازعلي چقدرنرخ يوسف ارزان شد
علي قدم زد و خورشيد زيرپاي علي
زخاك سر زده و آفتابگردان شد
امام كعبه رسيد و به يمن آمدنش
سرود روي لب مصطفي علي جان شد
براي آمدنش كعبه پيش دستي كرد
و سينه چاكي او زودتر نمايان شد
اگرچه قنبراو پادشاه قلب من است
ولي گداي علي هركه گشت سلمان شد
لبش كه وا شد و ‌ذكرخدا به لب آورد
زمين نه عالم هستي بهشت عرفان شد
علي امام من است و منم غلام علي
علي براي تمامي خلق سلطان شد
بنام شيرخدا لااله الا الله
پس از رسول مكرم علي ولي الله
ولاي شيرخدا آخرش ثمر دارد
چرا كه حب علي روي دل اثردارد
تمام لشكردشمن به خاك مي ريزند
اگر اراده كند ذوالفقار بردارد
تمامي غزوات رسول شاهد بود
ميان لشكر اسلام علي جگر دارد
زضربه هاي سرذوالفقار معلوم است
يدالله است علي واقعا هنر دارد
علي نياز به خوُد و زره نخواهد داشت
چرا كه از پر و بال ملك سپر دارد
اگرشكست نخورده زجنگ برگشته
دعاي فاطمه اش را به پشت سردارد
شجاعتش به كنار او معلم فضل است
به اين دليل كه مثل حسن پسر دارد
زچشم او همه عرش نور مي گيرند
چراكه دامن او حضرت قمر دارد
بگو به مردم عالم بياورد يك بار
شبيه زينب او كسي اگر دارد
حسين اوست بهشتم تمام زندگيم
من از گدايي مولا دراوج بندگيم
من ازقديم به اين خانواده عبد درم
فداي محسن او صدهزار چون پسرم
تمام هستي خود را فروختم ديروز
كه نذرآمدنش قد كعبه گل بخرم
دوباره زائر ميخانه ی نجف شده ام
فتاد باردگر سوي صحن اوگذرم
بخاطر همه چيز ازخدام ممنونم
كه ياعليست نمازم دعاي هرسحرم
بدون راه نجاتي به بركت مولا
خدا گواست در آماج كوهي ازخطرم
گه ولادت من باطنين ياحيدر
گره زده دل من را به صحن اوپدرم
امام حضرت زهرا امير ملك ولا
فداي اينهمه لطف و صفات چشم ترم
شبي كه برلب من ذكر حيدري دادند
همينكه گفتم علي حكم نوكري دادند

شاعر : مهدی نظری