امروز خواب ماندم و فردا ندیدمت
 فردا به خویش آمدم اما ندیدمت
 با من که جانماز شبم قهر کرده است
 چندین شب است نیمه  شبها ندیدمت
 خواب و خیال غیر تو را بسکه دیده ام
 یک شب تو را به خواب ، به رویا ندیدمت
 دیدی گناه شوق مرا کورکور کرد
 دیدی تو را به چشم تماشا ندیدمت
 اشکم چکید و چشم مرا با خودش نبرد
 من قطره ماندم و لب دریا ندیدمت
 یک جرعه آب تشنه نگشتم برای تو
 در روضه های حضرت سقا ندیدمت
 دیدن به چشم نیست ولی گوش دل که هست
 کور و کرم! مگر نه؟! که آقا ندیدمت
 روضه به روضه گشته ام این انتظار را
 شک میکنم به خویش که آیا ندیدمت؟