با  تیـغ  نـظر سیـنه ســپر آمده بــودی
 دنبـــال  سر چـــند نفــــر آمـــده بــودی
روبنـــد نینداخته لــشکر  سپر انداخت
تـو در جـــمــل انـگار جـگر  آمده بودی
در جنگ، علی دست به شمشیر نمی برد
وقتی کـه تــو  هـمراه پــدر آمـده بودی
فرصت نشد اصـحاب کــنار تــو بجـنگند
تـو یـک تـنه آنقدر قـدر  آمده بــودی
که حس من این است لبی نشنه نمی ماند
در کربـبلا هـم تـو  اگـر آمده بــودی
من معـتقدم کربـبلا جای تـو خالی ست
جای حرم و گنبد زیــبای تو خالی ست

شاعر : صابر خراسانی