بی تو فضای خانه چه دلگیر می شود
زینب ز درد دوری تو پیر می شود
هر شب کنار بستر تو گریه می کند
اشکش ز هجر روی تو تبخیر می شود
در هر زمان که چادر خاکی به سر کند
در دیده ام بلای تو تصویر می شود
ای مونس قدیمی قامت کمان من
حیدر به جرم عشق تو تکفیر می شود
کار علی رسیده به جایی که بعد تو
از طعنه ی عدوی تو تحقیر می شود
وقتی نظر به تیزی مسمار می کنم
در سینه درد و رنج تو تکثیر می شود
با این سکوت طایفه ی قدر ناشناس
حیدر به کنج خانه زمین گیر می شود