خاك محراب شده سرخ ز خون سر تو
لاله گون گشت به محراب دعا بستر تو
مصحف غربت تو باز شد از زخم سرت
كه فرود آمده شمشیر به  زخم سر تو
تا كه فریاد زدی فزت و رب الكعبه
مژده ارجعی آمد به تو از داور تو
لرزه افتاد به اركان هدایت ز غمت
سوخت جان همه از غربت غم پرور تو
مسجد و منبر و محراب عزادار شدند
تا كه دیدند به خون شسته شده پیكر تو
كه به فریاد دل زینب كبری برسد
گر كه بر زخم تو افتد نگه دختر تو
ای شهید شرف و عدل، خدا می داند
كه پُر از ناله و افغان شده دور و برتو
عطر توحید پراكند به گلزار جهان
نفس اول تو تا نفس آخر تو
باز در خانه بی فاطمه غوغا بشود
گر كه بسته بشود دیده روشنگر تو
سر سجاده اشك است «وفائی» و سرود
كاش می شد كه شوم خاك ره قنبر تو

شاعر : استاد سید هاشم وفایی