حیدر مدد حیدر مدد علی علی یا حیدر...
ذکر نفس های دلم نام تو اِ همیشه
بی لطف تو هیچ وقت آقا کارا درست نمیشه
مارو به وادی خودت ولایتی کن آقا
سینه زن عشق تو ایم ، عنایتی کن آقا
آوای اهل محشره ، علی مدد یا حیدر
ذکر خود ِ پیغمبره ، علی مدد یا حیدر
رفتن به سوی تو آقا ، اوج سلوک و سیره
هر کی مُحبّ تو باشه ، عاقبتش به خیره
مارو برای نوکری ، خودت بیا سَوا کن
آقا به حقّ زینبت ، شیعه هارو دعا کن
ما که همیشه شعری از ، محبتت میخونیم
آقا دعا کن تا ابد ، سینه زنت بمونیم
آقا دعا کن تا بشیم ، تو راه تو فدایی
مثل شهیدا لاله ی ، پرپر ِ کربلایی
مارو غم کرببلا ، بیچاره کرده آقا
تو وادی عشق و جنون ، آواره کرده آقا
اون کربلایی که در اون ، چه محشری به پا شد
رأس حسینت تشنه لب ، غریبونه جدا شد
اون کربلایی که شده ، به بچه هات جسارت
رزق خَواتین حرم ، شد از جفا اسارت
شبهای جمعه قتلگاه ، دار البکای زهراس
بانگ غریب ِ مادرش ، مرثیه ی دل ماس..

شاعر : حاج امیر عباسی