هر آنکه نیست درون دلش ولای تو
به آتشش فکند در جزا خدای تو
تو پادشاهی و بر بام گنبد دوار
در اهتزاز بود تا ابد لوای تو
الا وجود فدایت قدم بزن که دمی
ملک به دیده کند سرمه خاک پای تو

بدون تو به جنان پا نمی نهیم والله
جهنم است بهشتی که نیست جای تو
دگر چه کار به آل فلان و آل فلان
که ما شدیم غلامان بچه های تو
هر آنکسی که به غیر از علی امام اوست
نفس کشیدن در این جهان حرام اوست
مدیح شیر خدا آشکار باید کرد
همیشه در همه لیل و نهار باید کرد
هزار جان گرامی که جان جانان است
فدای حیدر دلدر سوار باید کرد
غلامی سر کویش فزون ز پادشهیست
غلام او به شهان افتخار باید کرد
دلا محبت اورا به هیچکس مفروش
به سینه مهر علی احتکار باید کرد
اگر حلال شود این عمل قسم به خدا
فقط به راه علی ((انتحار)) باید کرد
مدیح شیر خدا را قسم به ذات خدا
ز قول حضرت پروردگار باید کرد
قسم به حق که همان آفریدگار علیست
علی شناس فقط حی کردگار علیست
علیست آنکه چو رخ آشکار می کرده
هماره دلبری از کردگار می کرده
علیست آن اسدالله بی مثالی که
نبی به او همه جا افتخار می کرده
علیست مرد نبردی که در صف پیکار
به ضربه ای همه را تار و مار می کرده
میان جنگ چنان تیغ میزده مولا
که روز را به عدو شام تار می کرده
کسی که کرد دفاع از نبی خلیفه اوست
نه آنکه چون بز کوهی فرار می کرده
بگو به دشمن او کاین ره سعادت نیست
کسی به غیر علی لایق خلافت نیست
شاعر : حسن جواهری