خشکیده است در گذرِ روزگارها
شور هزار رود در این شوره‏ زار‏ها
بیدار مانده‏ای و تو را خواب دیده‏اند
در بامدادهای مه‏ آلود، دارها
وقت بهار بود ولی باز هم زمین
چرخید بر خلاف قرار و مدارها
بختش سیاه بود، سپیدار و دار شد
تا سهم ما چه باشد از این گیر و دارها
جنگی نمانده‏ است مگر جنگ زرگران
خو کرده دست تیغ به نقش و نگارها
ما مانده‏ ایم و چشم و دلِ رو به قبله‏ ای
ای قبله ی قبیله ی چشم انتظارها

شاعر : محمد مهدی سیار