سکوت بادل من آشناست،می دانی؟
«شکست شاپرکان بی صداست،میدانی»
دلم،دلی که غرق شدست،غرق دریادت
دلی شکسته وبس بی نواست،می دانی؟
هنوزخاطره هایت نرفته ازیادم
اگرچه راه من وتوجداست،می دانی؟
«همیشه دست توبوداینکه پرپرم نکنی»
ازاین به بعدولی باخداست،می دانی؟
سکوت می کنم ودر سکوت من گله هاست
که جاده ی گله بی انتهاست،می دانی؟
به اشتباه زمانی خیال من بودی
خیال وفکرتوکردن خطاست،می دانی؟
دمی سکوت وخموشی به خانه میخواهم
کجاست خانه ی خلوت؟کجاست؟می دانی؟
خیال لرزشت ای ماه،قلب من لرزاند
«که برکه شاهداین ماجراست،می دانی؟»
خداکندکه دلت مبتلابه غم بشود
که غصه خوردن توخون بهاست،می دانی؟