وقتی که به دل عشق تو کامل بنشیند
واجب برود، شور نوافل بنشیند
تو رو به رویم باش که ثابت شود این نقل:
آیینه به آیینه مقابل بنشیند
پیش آی و تجلی کن و بردار و بسوزان
تا دغدغه ی طی مراحل بنشیند
هر ذره به اندازه ی خود نور بگیرد
دیوانه به رقص آید و عاقل بنشیند
کی صورت ماه تو شود روزی دریا؟
در چشم که این ماهی نازل بنشیند؟
بیهوده چه بندند به امید کجاوه
چون ناقه ی بی عشق تو در گل بنشیند!
ای کاش نمیریم و ببینیم پس از ظلم
بر تخت چو آن خسرو عادل بنشیند
فتوا بدهد: بر همگان عشق فریضه است
بر مسند توضیح مسائل بنشیند
هر باغچه صد باغ بهاری بشکوفد
هر خاک پر از تاک به حاصل بنشیند
لب تر کند و از رشحاتش بچشاند
مایوس مشو موج به ساحل بنشیند
ای حق تو کجایی که شب از حد گذرانده است
ای روز به پا خیز که باطل بنشیند
آواز تو را می شنوند اهل محبت
آهی که ز دل آمده بر دل بنشیند

شاعر : حجه الاسلام رضا جعفری