غمین مباش برادر! که یار می آید
 دلِ نشسته به خون را قرار می آید
مگو ز تیرگی آسمان شب آیین
 که صبح از پی شب های تار می آید
سپیده می دمد و آفتاب عالم تاب
 به آسمان شب انتظار می آید
مریز اشک فراق از دو دیده چون یعقوب
چرا که یوسف نیکو عذار می آید
امیر قافله گوید که از ره یاری
 به دشت حادثه آن تکسوار می آید
بزرگ منجی عالم به دادخواهی ما
 به گاه حادثه بی شمار می آید
ز بازوان توانمند او به تارک خصم
لهیب بارقۀ ذوالفقار می آید
خوش آن خجسته پگاهی که با شکستن شب
  نهان به دیدۀ ما آشکار می آید

شاعر : سید محمد غفاری