هفته مجال هفت قدم مهربانی است
شنبه شروع همدلی و همزبانی است
یکشنبه ها که می رسد از راه این جهان
در انتظار حادثه ای ناگهانی است
روزی دو بار در تب و تاب دوشنبه ایم
دنیا هنوز مات دو جنگ جهانی است
خیر الامور اوسطها پس سه شنبه ها
حال و هوای شعر فقط جمکرانی است
حتی چهار شنبه شبیه سه شنبه است
حتی چهار شنبه زمین آسمانی است
هر پنجشنبه منتظر روز جمعه ایم
جمعه همیشه موسم خانه تکانی است
تا در کنار ندبه او گریه می کنیم
یاقوت های اشک عقیق یمانی است
با عشق زنده ایم چرا که بدون آن
چیزی که مفت هم نمی ارزد جوانی است

شاعر : حسین علاءالدین