سفر کرببلا ، آرزوی دل ما
جنت اهل ولا ، حرم خون خدا
سیدی یا مظلوم یا اباعبدالله
حرم خون خدا ، بهشت اهل یقین
قبله ی دل مرقدِ، پسر ام البنین
رزق این سینه زنان، کِی شود کوی حسین؟
روشنی چشم ما، خاک بین الحرمین
اشک ما گشته روان، از برای غم تو
مادرت گریه کنِ، عزا و ماتم  تو
بهر تو ناله زند، قد خمیده مادرت
ای که بر راه خدا ، رفته بر نیزه سرت
شده ای در موج خون،  غوطه ور ثارالله
مانده بودی بی کس و،  بی یاور ثارالله
یک طرف زخمیِ کین، لاله و یاسمن است
یک طرف بر روی خاک، قاسم بن الحسن است
یک طرف جسم علی، گشته ارباً ارباً
یک طرف گشته جدا ، هر دو دست سقا
با یاد کرببلا ، داده ایم از کف تاب
آید از خیمه هنوز، صوت جانسوز رباب
هنوزم  دشت بلا، پر از آوای عزاست
رقیه بنت حسین ، در ذکر یا ابتاست
خواهرت در همه جا ، مُذّلّ الاعدا بود
پرچمت به دستِ ، زینب کبری بود
خطبه های زینبی، نهضتت را زنده کرد
کوفیان را تا ابد، رسوا و شرمنده کرد

شاعر : حاج امیر عباسی