موکب باد صبا

شعر تولد امام حسن ع

موکب باد صبا بگذشت از طرف چمن
تا چمن را پرنیان سبز پوشاند به تن
سبزه اندر سبزه بینی ارغوان در ارغوان
لاله اندر لاله بینی یاسمن در یاسمن

بلبل آنجا هر سپیده دم سراید نغمه¬ای
در ثنای خسرو خوبان امام ممتحن
از حریم فاطمه در نیمة ماه صیام
چهرة ماه حسن تابید با وجه حسن
میوة بستان زهرا نورچشم مصطفی
پارة قلب علی بن ابیطالب حسن
در محیط علم و دانش آفتابی تابناک
بر سپهر حلم و بخشش کوکبی پرتو فکن
شد عیان از چهرة تابان او نور خدا
شد جوان از چشمة احسان او چرخ کهن
چون دمد صبح و صالش دلشود دار السرور
چون رسد شام فراقش جان شود بیت الحزن
گر ببارد ابر احسان عمیمش بر زمین
گردد از هر قطره¬ای دریای رحمت موج زن
در شبستان ولایت مشعل گیتی فروز
در گلستان فصاحت بلبل شیرین سخن
سینه از نور فضایل روشنی بخش جهان
چهره در حسن شمایل رشگ خوبان زمن
بر حصار حلم او شد مایة دین استوار
محکم از ایمان او شرع نبی مؤتمن
پرچم صلح و صفا افراشت سبط مصطفی
تا براندازد لوای او در قلب کفر و آشوب و فتن
نورجاویدان او بر جان ما بخشد فروغ
عشق روزافزون او در قلب ما دارد وطن
در لگن شمع فروزان اشگ ریزد ایدریغ
خون دل جای سرشگ آن شمع ریزد در لگن
منبع فیض و عطای کبریای ذوالجلال
مظهر ذات و صفای کردگار ذوالمنن
تن مپرورجز بمهر خاندان حق رسا
تا زدل شوید غبار رنج و اندوه و محن
دکتر قاسم رسا