به نزد نور تمنای نور لازم نیست
برای دیدن حق کوه طور لازم نیست
بگو به موسی عمران خدا نمایان شد
به چشم موسی کاظم ظهور لازم نیست
خدای چشمۀ خورشید را نمایان کرد
به دیده عینک نزدیک و دور لازم نیست
شکوه و مجد از این کوه نور می جوشد
به محفل شعفش وجئ و شور لازم نیست
سرای مقدم او نزد نجمه خلوت شد
برای قابلگی غیر حور لازم نیست
بس است مهر و غمش بهر عرصۀ محشر
که غیر عشق جواز عبور لازم نیست
به روز حشر چه باک از قیامت کبری
که دست اوست جواز شفاعت کبری
زلال عشق به پیمانه خم آمد جوش
می عفاف به میخانه قم آمد نوش
بکوش تا برسی بر مقام قم ای قوم
قیام نور تو را خواند ای تب خاموش
بهار می دمد از هر شمیم معصومش
ز گرمی نفسش عشق می شود مدهوش
نهاد پای وفا جای پای زینب هان!
مرید حضرت زهرا بخواند این چاووش
فضای دوست رضا را نوید خواهد داد
بیا که خطۀ ایران تو را شود آغوش
بیا دلا که دف فیض و شادمانی شد
قدوم حضرت معصومه جاودانی شد
دلا جمال خدا را به مهر پاکش بین
جلال جلوه حق را ز جلوه هایش بین
قدوم پاک نشاید به خاک بگذارد
به پیش مقدم وی عرش را مفرش بین
نه گاهواره طفلی است این کجاوۀ نور
میان هودج عرش  اله مهدش بین
کجاست حوری جنات عدن همتایش
جلال انسیۀ نور در نمایش بین
برادرش که به شمس الشموس معروف است
به شوق گفت که خورشید را منقش بین
ریاض روضۀ کوثر به چشم او پیداست
هزار چشمه و دریا به آن معطش بین
ز شش جهت بنگر حوریان کنیزانش
شگوه بازی انوار در گریبانش
گدا کجا و تمنای دیدن حرمش
مراجعند در آن بقعه بندۀ کرمش
حرم نه زائر بیوتۀ حریمش باش
حرم مخوان که قمش هست جنت ارمش
به احترام قدومش صلا زند جبریل
خدا سلام رساند به محضر حرمش
خدیجه گونه و زهرا صفت بخوان او را
مقام عصمت کبری است شأن محترمش
به نزد زینب کبری است مثل آیینه
بدین مقام و کرامات سجده آورمش
به خوان نعمت علمش هزار دانشمند
گه سؤال فقیران وفا کند درمش
سلام بر قدمت ای سلالة السادات
کریمه ای و حریم تو قبله حاجات
به قم خدای بهشتی دگر بنا کرده
به یمن عصمت کبرا نظر به ما کرده
قم تو قبله گم گشتگان زهرائیست
به شهر علم تو نور مدینه جا کرده
ز نور علم تو در قم قیامتی برپاست
به ملک ری تب ام القراء چه ها کرده
دعای دخت نبوت اجابت توحید
به ذهن پاک تو علم لدن عطا کرده
برای حفظ حریم شریف فاطمی ات
به احترام تو دستور حی اتی کرده
قم تو مرکز تفسیر عصر عاشوراست
قیام سرخ تو تعظیم کربلا کرده
نشان عصر ظهور از قم تو می آید
به مکه لشگر نور از قم تو می آید

شاعر : محمود ژولیده