آتشي در نهـادم      بين حجره افتادم
اي اجل مهلتم ده    از ره آيـد جوادم
در غريبي ديده بستم
آِينه بودم شکستم
يا ولدي  يا ولدي  بيا جوادم (2)
اي تمـام امـيـدم      بر سـر عبا کشيدم
از نفس افتادم من       بسکه بخود پيچيدم
ديدني بود اي عزيزم
بين کوچه افت و خيزم
يا ولدي  يا ولدي  بيا جوادم (2)
باده غم به جامم     آفتـاب بـر بـامـم
بـوي مدينه آيـد    هر نفس بر مشامم
رو به قبله دست و پايم
من علي موسي الرضايم
يا ولدي  يا ولدي  بيا جوادم (2)

شاعر : میثم مومنی نژاد