آمدی تا شب های بی ستاره را در ماه غرق کنی

و دست های تنها مانده را بگیری و تا خدا بالا بکشی.

ولی حق حسن العسکری ای آن که قضا

مجری امر تو و بنده رای تو بود،

نه همین جای تو در سامره تنها باشد

که به دلهای محبان تو جای تو بود

 

 

قدم بر چشم های زمین نهاده ای و جهان روشن شد.

صفا آورده ای به ماتمکده دل دنیا!

روشنایی آوردی به شب های بی ستاره اهالی!

ای ستاره دنباله دار! عشق، امروز،

در سایبان مهربانی تو منزل می کند.

 

 

آمد؛ سیزدهمین حلقه از منظومه نور،

سیزدهمین آیه از سوره عترت و

سیزدهمین ساقی میخانه عشق.

ولادت امام حسن عسکری(ع) مبارک باد.

 

 

آن که می آید، شکوه آسمان، عظمت زمین، صداقت ایمان و نجابت آب است.

بهار از نامش شکوفا و عشق از یادش لبریز است!

 

 

بهار تازه و گل تازه و چمن تازه

ستاره یار و فلک یار و دورگردون، یار

هر آن که بر گل رخسار تو گشاید چشم

بهار را چه کند؟ ای به «چهر» رشکِ بهار!

درخت اگر گل سوری، به باغ آورده

نهال قامت تو، آفتاب دارد بار!

ولادت امام حسن عسکری(ع) مبارک باد.

پسر فاطمه، نور هدی

سبزترین باغ بهار خدا

با تو دل از غصه رها می شود

پاکتر از آینه ها می شود

 

 

ای گل گلزار خدا، یا حسن عسکرى (ع)

آینه ی قبله نما یا حسن عسکرى (ع)

 

 

با نام «حَسَن»، باب یازدهم کتاب امامت  نگاشته می شود

و این، مژده ای است برای ما که چیزی به کلیّت روشنی

نمانده است. چیزی نمانده به سرزدنِ یگانه گوهر عشق

و اتمام حجت. از هم اکنون،

دنیا چشمان پرفروغش را به انتظار می نشیند.

 

 
 

دست بیفشانید و عود بسوزانید

که یازدهمین مسافر بهار، از راه می رسد؛

قدم هایش را شکوفه باران کنید!

 

 

 

آمدی تا آفتاب رویت، قبله آفتاب گردان ها شود.

در ضیافت الهی چهره زیبایت نقاب خلقت را گسست

یعنی که خداوند به وجود کریمت بندگانش را خواهد نواخت



تو مگو ما را بدان شه بار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست







جان به جانان عرض کردن عاشقان را عار نیست

مفلسان را با کریمان کارها دشوار نیست






نیمه ماه است؛ ماهی که درهای رحمت

بر روی جهانیان گشوده شده است

خدایا! به «کریم اهل بیت» سوگند،

سایه کرامت خویش را از ما دریغ مدار!

 


از بزرگواری کریم اهل بیت علیه‏السلام به دور است

که هنگام نیاز و حاجت کسی، کرامت خویش بپوشاند

و در انعام و اکرام به او بخل ورزد

پس دست التماس ما و دامان کریمانه او!



پيامك امام حسن مجتبی- اس ام اس امام حسن مجتبی – شعر  امام حسن – sms   امام حسن

ثمره زندگی علی و فاطمه، پا به جهان خاکی گذاشت.

خاک تا افلاک غرق نور و سرور شود



ماه رحمت، سفره اش گسترده شد

زنده از فیضش جهان مرده شد

آسمان پرگشته از شادی و شور

آمده از لطف حق میلاد نور


میلاد حسن(ع) خسرو دین است امشب

شادی و سرور مؤمنین است امشب

از یمن قدوم مجتبی(ع) طاعت ما

مقبول خداوند مبین است امشب




شمس عفت زگریبان، قمر آورده برون

نخله ی فاطمه، اول ثمر آورده برون

بوالحسن را حسنی داده خداوند و حسن

از افق، رخ پی اهل نظر آورده برون

آمد آن ماه که ماه رمضان کرد دو نیم

چون نبی معجز شق القمر آورده برون



دوش بر گوشم رسید این مژده از جان آفرینم

کاید از ره آن نگار دلنواز و نازنینم

گفتم ای مه از کدامین آسمان باشی؟ بگفتا

شمس ایوان ولایت، عُروَة الوثقای دینم

من همان ماه تمامم، جلوه ی ماه صیامم

شاهد صلح و قیامم، وجه رب العالمینم

طاعات قبول*عیدتون مبارک



آمده نوگل ولا / روح و روان مصطفی / نور دو چشم مرتضی

فروغ چشم من رسد / زینت انجمن رسد / حسن رسد، حسن رسد

شاه جوانان جهان/ امام جمله انس و جان / قدم گذارد به جهان

ز مقدم او، زمین چو گلشن، بگو به زهرا، چشم تو روشن




 
سلام بر لحظه‏هایی که تو را آوردند!

سلام بر لب‏های رسول اللّه‏ که میلاد تو را به درگاه پروردگار،

سبحه گفت و نام یگانه‏ات را از دست جبرئیل گرفت

و در گوش عصمتت زمزمه کرد!
سلام بر لبخند سرافراز علی علیه‏السلام،

که در طلوع تو اتفاق افتاد!
سلام بر تو، امامتِ فردای پس از علی!


من اسير کرم گل پسر فاطمه ام،

حسني ام بنويسي به روي کفنم.



ميلاد کريم سبزپوش آل فاطمه،

 محرم مادر، تنهاترين سردار لشکر

حيدر و غريب شهر پيامبر تهنيت باد.




 روزه داران به رهش جان و دل ايثار کنيد،

امشب از جام تولاي وي افطار کنيد.


 مهماني حق چه باصفا شد،

ميلاد امام مجتبي شد.

ا

 تا خدا هست و خدايي مي کند،

مجتبي مشکل گشايي مي کند.

میلاد کریم اهل بیت مبارک باد


 بنگر به مرتضي که در اين ماه روزه را،

 با بوسه از لب پسر افطار مي کند.