سحاب رحمت

علي (ع) اي  زلال تر از همه، گل ِ مهربان ِ هــزارها!

و  مــروري  از  ادب ِ خدا  به  ميان ِ عــاطفــه دارها

علي اي اشارتـش  عالمي  به  سرآوران،  خم  ِ كارگر

و  جمالي  از  حق  ِ لامكان،   دل ِ روحبخش  ِ خمارها

همه جا  نظــر   فكنم  تويي  و درين ميانه  حصار  من

چه غــرورها  كه  در آينه  شده  پرده  همچو غبارها!

تو  شكوه ِ  باغ ِ  وصالمــي  ، تو ظهور روح كمالمي

در  رحمتت  بگشا  رسد  به اميــــــد ِ خويش  چنارها

تو  امير  منتخبي  جهان  به  وجود  نــاز  تـو   آرمَــد

كه  دمــي   نگاهت  اگـر بري  شكند  خطوط  مدارها

علي اي  كه  مظهر ِدادي  و لب  ِنوش  باور ِ تشنگان

بشكن  ظهور ِخــزان  را  بـــرسان  طلوع ِ  بـــهارها

قدحـي  ز نور تو عقل را  به  حضور عشق  در آورَد

كه مطيع  روشني ا َست  در همه فصل، شبـدل ِ خارها

مــن از آسمان ِ محبّـتت  بجـز  از  ستـــاره  نچيــده ام

نـه  خمار ِِ غير ِ تـو  گشته ام   نه  اسير ِ ناز ِ  نگارها

به  دادا  عنايتي از تو باد  اي  حضور ِ جلوه ي دادگر

كه سحاب ِ رحمت  ِ حقــّي و به تو بسته  دل  گلزارها

شاعر: دادا بیلوردی