شعر برای امام هادی

می­شود هادی ِ هزاران دل، تا خدا را به هر یقین بـِبَرَد

سامرا عاشقانه می­خـوانـَد، تا که آوازه ­اش به چین بـِبَرَد

نذر ِ دین می­کـُنـَد وجودش را، "انفقت فی سبیل ِ حق" یعنی:

زندگی در کـََفـَش گذاشته تا، خالصانه به راه ِ دین بـِبَرَد

بین ِ القاب ِ"طیّب"و پاکش،"ناصح"و"مرتضی"و"عالم"را

متصّل می­کـُنـَم به جـََدّی که، سهم باید که از "امین" بـِبَرَد

دست ِ مأمون گرفته معتز را، تا به کام ِ کسی شود دنیا

دسته ­ای در تسلسل زَهرَند، زَهر باید به دل کمین بـِبَرَد

سینه را شرحه شرحه می­بینم، شرح ِ این اتفّاق را باید

کوه­ ها را به لرزه  اَندازَد، عرش را در کف ِ زمین بـِبَرَد

مرتفع می­شود زمینی که، خاندان ِ علی در آن دفن است

تا بهشتی شود زمین بعدش، سهم از جنّة ِ برین بـِبَرَد

سامرا مدفن ِ امام نقی، نور ِ چشم ِ تمام ِ انسان­هاست

هرکسی آرزو به دل دارد، پای ِِ دل را به این زمین بـِبَرَد

سراینده:آمنه نقدی پور