غريبونه      دارم ميرم من از اين خونه
حال من و خدا  مي دونه
***
داره باغ  اميد قلب من مي شه پرپر
آخه تو دل آرزوهايي داره يک مادر
دلم مي خواست    باشم تا وقتي توي دنيا
سر و سامون بگيره زهرا
***
غريبونه مي لرزه تو بستر دستاي من
بارونيه  چشماي  خستة زهراي من
دارم امشب        من با مدينه يک زمزمه
مدارا کن تو  با  فاطمه
***
گرفتم من روضة پهلو و زخم مسمار
گرفتم من روضة  گل بين در و ديوار
امون از اون    آتيش که باش مي سوزه دلها
با  چادر  خاکي  زهرا

شاعر : یوسف رحیمی