بی تاب شده پیكرش از شعله‌ی كینه
آتش ، گل كرد ، در باغِ سینه
از سوزِ جگر آهِ غریبانه كشیده كشیده
جان بر لبش از شدّت اندوه رسیده رسیده
پرپر شده باغِ امیـدش
كرده غم دلدار  شهیدش
بی تاب و تب ، جان به لب ، حضرت باقر
******
خون شد دلش از خاطره‌ی تلخ اسارت
غربت ، حسرت ، سیلی ، جسارت
همراه سه ساله پی دلدار دویده دویده
در كنج خرابه ز لبش لاله چكیده چكیده
بی­تاب شده در دل شب
با گـریة جانسـوز زینب
بی تاب و تب ، جان به لب ، حضرت باقر

شاعر : یوسف رحیمی