شرح ِشقایق

در پاسخ به مطروحه رهبری


" رندانه آخر ربودی جامی ز خم خانه ی دل


خونین چو برگ شقایق،رنگین چو افسانه ی دل "


هر قطره از شمع جانت،می سوزدم در خزانت


باید کجا پر بگیرد بعد از تو پروانه ی دل؟

رفتی ودل کندی از غم،آه ای شهید مجسم


اما ندیدی چه تلخم بعد از تو همخانه ی دل


بارِ سترگ ِفراقت من را زمینگیر غم کرد


بالی بکش از رسیدن بر باور ِ شانه ی دل


پیچیده عطر نمازت،شبگریه های نیازت


آوازه ی رمز ورازت در بزم شاهانه ی دل


دنیا برایت قفس بود،هجران وشبناله بس بود


پیغام ناب جرس بود،از سوی ِجانانه ی دل


با جان ودل می شنیدی هر روز در خود شهیدی


یک روز آخر پریدی از بام ویرانه ی دل


معنای ناب حقیقت ،زیبا ترین استقامت


پرواز سبزت سلامت ای پیر فرزانه ی دل

یاعلی