یا مولا...یا مولا...
بسته ام عهد دیرینه با باقرالعلوم          
حک شده بر دلم ذکر یا باقرالعلوم
ای حلمت بی حد و سوز تو در نوای ما   
ای علمت همچنان بحر  بی حدّ و انتها
علم تو مهر روشنگری، نور مکتب است    
حافظ دین اسلام و قرآن و مذهب است
در سوگت ای کرامات و لطف تو بی کران   
ذلحجّه ، خود محرم شده بهر عاشقان
یا مولا ای به قربان قبر خراب تو             
 شد دلها ای گل سرخ زهرا(س) خراب تو
کشته ی زهر ظلم و جفا باقرالعلوم   
 مسموم کینه ی اشقیا باقرالعلوم
کنار قبر تو با غم و اشک و زمزمه        
 میخواند روضه بهر تو مهدی فاطمه(س)
یا جدّا جان به قربان اندوه و غربتت     
 کسی نیست تا کند در عزایت زیارتت
حاجیان جمله در مکه آن وادی خدا      
 مجلس روضه ی تو به پا گشته در منا
آقا جان گرچه بر تو جفا گشته بیکران      
 اگر چه جان سپردی به دست حرامیان
شکر حق که ز پیکر سر تو جدا نشد       
رأس تو زینت مطبخ و نیزه ها نشد
شکر حق پیکرت بی کفن بر زمین نماند      
قاتلت اسب کینه روی جسم تو نراند
بمیرم از برای شهیدان تشنه لب                
 نفرین بر زادگان لعین ابولهب
ناگهان از حرم بین زنها و بچه ها             
 زینب  دید یک سری رفته بر روی نیزه ها

شاعر : حاج امیر عباسی