دل امّ الائمه شد حزینه      
امان از این دو سوگ بی قرینه
عزای حمزه و عبدالعظیم است
شده ری ، کربلا ، همچون مدینه
دو غم رسیده بر دلها
 بنالد لاله در صحرا
شده جاری اشک زهرا
اگر چه دو عزا دیده دل خسته
مدینه می رود این قلب بشکسته
آه ، واویلا واویلا واویلا
******
الا خیر البشر آه و واویلا     
تو واشک بصر آه و واویلا
عموی با وفایت در ره دین    
شده پاره جگر آه وواویلا
تنش را از کینه ی دین
به خنجر هند بد آیین
 نموده مُثله اینچنین
امان از آن زمانی که رسد خواهر
ببیند پیکر او را چو گل پرپر
آه ، واویلا واویلا واویلا
******
صفیه از دلش زد غم زبانه
 بخواند نوحه های عاشقانه
ولی دیگر کسی بر او تسلی        
نداده با زبان تازیانه
بسوزد دل هر روز و شب
همه جانها شده بر لب
 به یاد غربت زینب
به گودال و کنار پیکر بی سر
چه گویم که به دل دارد غم معجر
وای ، حسین وای حسین وای حسین وای
 

شاعر : حاج امیر عباسی