(به سبک بین همه دلبرای دنیا)
بر روی لبش پر از غزل بود    
 اون که شهادت براش عسل بود
داره به دور حسین می گرده     
 تا اذن نگیره بر نمی گرده
من، ذخیره ی حسنم
فدای، تو تمومه تنم
قاسم، گلِ برادر من
******
نامردی این قوم بی نظیره     
این نیزه دیگه راتو میگیره
از درد رو زمین پا میکشی تو   
 با این کار عمو رو می کشی تو
تویی، امانت حسنی
مث، حسین تو بی کفنی
قاسم، گلِ برادر من

شاعر : حسین ایزدی