هر موقع که ، میگیره دل خسته ی ما
یاد سحر ، های حرم کرببلا
ما پا میشیم ، میایم به پابوس شما
حرمت ، ملجأ خوبانه آقا          حرمت ، جنت و رضوانه آقا
حرمت ، برکت ایرانه آقا ، آقا
ای یار قدیمی ، آقا و کریمی
جانها به فدایت ، که عبدالعظیمی
******
ما که فقط، راه حرمت رو بلدیم
بر در تو، با نیاز و حاجت اومدیم
روسیاهِ ، کرامت ربّ الصّمدیم
دعا کن ، یا سیدی برای ما        تا بشیم ، اهل مناجات و دعا
به حقّ، امام و حقّ شهدا ، آقا
تو جلوه ی لطف ِ، رحمان و رحیمی
جانها به فدایت ، که عبد العظیمی
ای یار قدیمی ، آقا و کریمی
جانها به فدایت ، که عبدالعظیمی
******
جاری میشه ، اشک غم عاشق ز دوعین
از حرمِت میره دلا بین الحرمین
با دمِ یا ، عزیزِ زهرا یا حسین
آقایی ، که تشنه لب فدا شده        آقایی ، که کشته از جفا شده
تو گودال ، سر از تنش جدا شده ، آقا
ای کشته ی بی سر ، آلاله ی پرپر
نور دل مادر ، ای هستی خواهر
دور از وطنی تو ، صد پاره تنی تو
گریم به عزایت ، که بی کفنی تو
 

شاعر : حاج امیر عباسی