گرد و غبارت ، دلم رو آتیش زده از قدیم ندیما
خاك مزارت ، اوج غریبی برای آل زهرا
درد شیعه اینه    سر رو مزارت ، نمیشه بذاره
میرسه می بینه      بجای گنبد ، گرد و غباره
میونِ مدینه           جز آه و ناله ، كاری نداره
تازه الان نمیذارن ، كسی یكم زار بزنه
از غصه آدم دوست داره، سرش و به دیوار بزنه
الهی بمیرم برای غربت بقیع
الهی بشم من فدای غربت بقیع
******
شمع و چراغی ، نیست كه مزار آقامون تاریك نمونه
طاق و رواقی ، نیست كه یكی بشینه و روضه بخونه
قبرت زیر آفتاب       سایبونِ تو ، دو بال فرشته
غصه نخور ارباب        تو آسمونا ، این و نوشته
این خاكای نایاب    آی اهل عالم ، اصل بهشته
ایشالا زود حرم میشه ، برا همین دست به دعام
وقتی میام بقیع تو ، حس می كنم تو كربلام
الهی بمیرم برای غربت بقیع
الهی بشم من فدای غربت بقیع
 

شاعر : حمید رمی