(به سبک دل من غرق نورخداست)
(دو شعر)
تجدید بیعت با ولایت و شهدا
دل من غرق نور خداست ، آخـه راهم راه شهداسـت
داره قبراشون بوی حرم ، برامون عین کرب و بلاست
غم مجنون ، غربت کارون ، راوی تب و ناله
پلاک، سربند، تربت اروند ، یادگار هشت ساله
از ایـن دیار بی رنگی ، از بیـن دلهای سنـگی
رفتید شما و ما موندیم ، با جمعه های دلتنگی
******
چه دلگیرم از فاصله تون ، جامونده دل از قافله تون
می مونم شرمنده همیشه ، من از پای پر آبله تون
 چه بی تابه ، خاک چزابه ، از فراق یارانش
خدائیه ، هم طلائیه ، هم طلایه دارانش
هر جا که پامو می ذارم ، رنگ و بوی خدا داره
انگار نشونی سرخی ، از خاک کربلا داره
******
همه عالم چشم انتظاره ، به راهت چشمامون میباره
تمـوم خـاک کـرب و بلا ، غروب جمـعه بی قراره
دلم خونِ ، درد هجرونه ، خسته از فراق تو
بیگیریم ما ، این شبا آقا ، از کجا سراغ تو
دل دشت ناله و داغه، از چشما ندبه می جوشه
تا لحظة ظهـور تو ، صحن دلـم سیاه پوشـه
******
اگه هر شب غرق شور و شین ، رو لبهامونه ذکر حسین
هـمه هستیمون و بـه خدا ، داریم از نور مـاه خمین
شعار ماست، افتخار ماست ، حامی ولی بودن
بهشت ماست سرنوشت ماست شیعة علی بودن
کوری چشم بدخواهان ، با لطف حضرت حیدر
تا صبح دولت خورشید ، پاینده می مونه رهبر
*************************************
بدرقه شهدای گمنام
شور
دو تا مهمون آسمونی ، داریم امشب با شور و نوا
دو تا مهمون که همراهشون ، آوردن عطر کرب و بلا
تو شبهای گریه پوش ما ، مثل مهر و مهتابند
همین الان جنت الاعلی ، مهمونای اربابند
هر کس که تا دم آخر ، همسنگر ولایت بود
شد رو سپید پیش آقاش ، سهمش آخر شهادت بود
******
دو تا مهمون آسمونی ، داریم که فخر آسمونند
تموم عشقشون همینه ، که مثل مادر بی نشونند
تو این ایام اومدن گمنام مثل حضرت زهرا
غریبی شون شرحی از اشک و آه و غربت زهرا
 از ماتم غریبی شون ، دلهای ما پر از درده
اما اونا ندارن غم ، چون زهرا مادری کرده

شاعر : یوسف رحیمی