نشسته بر دلم داغ عظیم و بی کرانت
ز سرخی ِ غروب بی کسی پرسم نشانت
الا ای سر که چون خورشید تابان می درخشی
تو روی نیزه و من پای نیزه نوحه خوانت
حسین جان ای  حبیبم     ز هجرت بی شکیبم
پس از تو ای برادر               اسارت شد نصیبم
قدم خم شده ، پر از غم شده ، دل محزون و زارم
ببین دلبرم ، گل پرپرم ، خزان گشته بهارم
******
تو روی نیزه و این مردم و بی رحمیِ دل
من و رنج اسیری و نظر بر روی قاتل
پیِ ابلاغ مظلومیّتت ای جان زینب
میان خِیلِ نا مَحرم رَوم منزل به منزل
کجایی غیرتُ الله            ببین اشکم شده خون
که گشتم همسفر با          سَنان و شمر ملعون
ولی این همه ، به راه خدا ، برایم باشد آسان
مخور غصه ای ، عزیز دلم ، حسین جانم حسین جان
 

شاعر : حاج امیر عباسی