دلم مستِ نگاه تو      شده غمگین برای تو
آب دریاها ، تا ابد محزون
از چشای اشکت ، ابالفضل
دل اسیر مشکت
تو هستی تنها سپهدارم     بمون پیشم ای علمدارم
میشه تنها ، بین این اعدا
خواهرت زینب ، میگه زیر لب ، یاورم ابالفضل
ببین ظهری إنکسر     شبیه داغ پسر
شدم گریون ، از غمت محزون ، ای دوای دردم
وای ، بی تو برنگردم
ببین آه سردم ، ببین کوه دردم
چه جوری بی تو ابوفاضل     سوی خیمه برگردم
علمدار من ، علمدار من ، علمدار من
******
شده صحرا سرای غم     نکِش پاتو جلو چشمم
پشت من خم شد ، اشک نم نم شد
بارون نگاهم ، ابالفضل
پاشو تکیه گاهم
ببین قدم گشته خمیده    پاشو دشمن داره می خنده   
ببین خیمه ، بی علمداره
دیگه مردی نیست ، تا نشه غارت ، خیمه هام ابالفضل
تو رفتی ای تکیه گاه     می مونه چشماش به راه
رباب من ، با غم و محن ، منتظره آبه
وای ، نقشه هاش بر آبه
حالا موندم تنها ، میون این اعدا
شدی راحت از زمان و زمین       می روی سوی زهرا
علمدار من ، علمدار من ، علمدار من
 

شاعر : محمد حسن قمی