شدی پرپر گل طاها
عزادار غمت زهرا
بمیرم که نکردند به شما احترام
کشاندند جسم پاکت به روی پشت بام
واویلا آه و واویلا
********
فدای تو شدی پرپر
ز بی حیایی همسر
میون حجره افتادی تو به حال غش
روی لبان تو مدام ذکر العطش
واویلا آه و واویلا
********
روی خاک زدی دست وپا
ذکر لبهاته یا زهرا
تا چشمات افتاد آقا به درهای بسته
یادت اومد ز مادر پهلو بشکسته
واویلا آه و واویلا
شاعر : رضا رسولی
- پنج شنبه
- 11
- مهر
- 1392
- ساعت
- 14:5
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رضا رسولی
ارسال دیدگاه