رگبار زن به محنت و خُمپاره ای بخند!
ای دلشکسته سعی بکن پاره ای بخند!
جز ساختن به درد نشد چاره ای ، بخند!
از شادی زمانه تو هم ساعتی بنوش
گاهی شبیه آدم میخواره ای بخند!
لب را تکان بده دهنی نوشکفته باش
آخر چرا تو این همه آواره ای !؟ بخند!
یک سنگر آنطرف،همه از قهقهه پُرند
بر دل نکش ز گریه تو دیواره ای،بخند!
در جبهه ی تبسّم ما رعد و برق شو!
رگبار زن به محنت و خُمپاره ای بخند!
سر در نیاور از حرکات زمان خود
مانند طفل ساده به گهواره ای بخند!
لختی برای ابر سیه بی خیال شو
در روبروی شمس چو سیّاره ای بخند!
در این قطار عمر ز ما غم نخواستند
دادا ! بکن به غصّه ی خود چاره ای، بخند!
شاعر: دادا بیلوردی
- شنبه
- 2
- مهر
- 1390
- ساعت
- 17:32
- نوشته شده توسط
- دادا بیلوردی
ارسال دیدگاه