بهر کوبیدن به حق در یک زمان
شد علم هم نیزه ای،قرآن بر آن
سادگان، دنبال نیزه، ره شدند
چون سرش قرآن به نی ، گمره شدند
همره نیرنگ بازان زمان
درگمان: دنبال قرآن، ره روان
هرچه با قرآن و نی ره پو شدند
از حقیقت دور و طغیان پو شدند
رفته رفته راه پیمودند از آن
تا حسین سبط رسول آمد زمان
گمرهی بر تارک اعلا نشست
تا ستم بر گوهر زهرا به بست
گمرهی شد نیزه ی زور و غدر
از حسین سر را به نیزه برده سر
شد درو در روز عاشورای کین
جمله یاران حسین با نام دین
نیزه و قرآن چنین تغییر کرد
تا فریب مردمان تدبیر کرد
دل به دنیا تا کجا ره می برد
وز پی اش از دین مردم می خرد