پیک شادی به شادمانی گفت
آفرینش دوباره پرشوراست
درسپیده دم طلوع وظهور
آسمان وزمین پرازنوراست
نورصبح ازسپیدۀ علم است
این سپیده پدیدۀ علم است
شب نشینان عالم ملکوت
همه سوی زمین نگه کردند
روی دامان مهر مه دیدند
کسب نور از فروغ مه کردند
روز میلاد ماه خورشید است
روشن این مه زنور توحید است
همۀ عرشیان به هم گفتند
سید الساجدین گلی دارد
تا شکر خدا به جا آرد
درمصــلا نمــاز بگذارد
همه این شوق وشور را دیدند
سِر الله و نــور را دیــدتــد
همه اصحاب معرفت دارند
شوق بشنیدن کلام تو را
با شکوه و به احترام و وضو
روی لب می برند نام تو را
ای ز  وصف و ز مدح بالاتر
گفته بر تو سلام پیغمبر
ای که بر رهروان علم وشرف
گنج علم وشرافت آوردی
تو به کانون عشق ومکتب علم
درفضیلت هشام آوردی
مکتب تو فقیه پرور بود
دانشت مهر سایه گستر بود
هرکه شد تشنۀ  محبت تو
جام عشق و وفا به او دادی
به کمیت و به حمیری نوری
زسحــرگاه آرزو دادی
هرکه مهر شما محبت اوست
سند افتخار خدمت اوست
من که از ساحل محبت تو
رو به دریای جود آوردم
برتو و   خاندان اطهر تو
احترام و درود آوردم
به «وفائی» تو التفاتی کن
 نذر مسکین خود زکاتی کن

شاعر : استاد سید هاشم وفایی